Waterkering Delfland
De overheid heeft de taak zich in te zetten voor het maatschappelijke belang. Zo heeft het hoogheemraadschap van Delfland onder andere als taak om de polders – en daarmee de inwoners van de polders – te beschermen tegen overstromingen. Door waterkeringen op hoogte te brengen, te inspecteren en te schouwen voldoet zij aan die taak. Het maatschappelijke belang komt alleen niet altijd overeen met het individuele belang. Samirah Belt van Flux heeft als Omgevingsmanager bijgedragen aan succesvolle uitvoering van het project, waarbij rekening is gehouden met deze belangen.
Waterkeringen ophogen
- Mensgerichte aanpak zonder het resultaat uit het oog te verliezen.
- Oplossingsgericht op momenten waarop er verschil gemaakt kon worden.
- Draagvlak creëren bij de bewoners wat resulteert in 0 bezwaren voor het project ‘Buitengewoon onderhoud Berkel’ (130 percelen).
In Delfland ligt ongeveer 600 kilometer aan waterkeringen. Deze lopen door weilanden, onder wegen en door particuliere tuinen. De grond klinkt op sommige plekken wel één tot anderhalve centimeter per jaar in, waardoor eens in de vijftien tot twintig jaar de waterkeringen moeten worden opgehoogd. De beschoeiing worden waar nodig vervangen en de waterkeringen worden gemiddeld 35 centimeter hoger.
Wonen aan het water: de lusten en lasten
Veel mensen genieten van hun tuin aan het water. Vaak weten bewoners niet dat zij aan een waterkering wonen of zijn de consequenties hiervan niet duidelijk. In het verleden hielden zij vaak zelf de waterkering op hoogte. Toch hoort die taak bij Delfland en is het hoogheemraadschap daar nu dan ook volop mee bezig. De regels zijn aangescherpt. In het verleden bleek namelijk dat waterkeringen onder vlonders en tuinhuisjes soms volledig weggespoeld of gescheurd zijn. Daarom worden nu alle vlonders en tuinhuisjes die in de waterkering staan verwijderd. Het hoogheemraadschap moet daartoe met een goed onderbouwd verhaal komen richting de bewoners. Terecht natuurlijk.
Draagvlak bij de omgeving krijgen
Samirah Belt van Flux Partners werkte als omgevingsmanager voor Delfland. “Het is belangrijk dat bewoners begrijpen waarom de waterkering wordt opgehoogd. Dat hun vlonder of tuinhuisje na jaren moet verdwijnen is geen leuk verhaal en heeft vaak een flinke impact. Het is dus van groot belang dat je als omgevingsmanager veel tijd en aandacht besteed aan dat proces. En dat is wat ik dan ook doe.”
Altijd in gesprek
Bewoners krijgen in eerste instantie een brief waarin staat dat de waterkeringen worden ingemeten en met welk doel. Moet de waterkering worden opgehoogd, dan bespreekt Samirah samen met de aannemer of ingenieur en de bewoners aan de keukentafel wat ervoor nodig is. Tijdens dat gesprek inventariseert ze meteen de wensen van de bewoners. “We bekijken vervolgens voor welke van die wensen ruimte is binnen de (beleids)regels. Deze ruimte is erg beperkt, maar als omgevingsmanager is het mijn taak om toch te kijken naar wat er wél kan. Met in het achterhoofd dat alles wat je de ene bewoner toezegt, ook voor elke andere bewoner opgaat.”
Spin in het web
Gelijke behandeling en waterveiligheid staan altijd voorop. “Als omgevingsmanager is het ook zaak om kritisch te zijn naar je eigen organisatie”. Zo is het goed om de vraag te stellen of regels die jaren geleden zijn opgesteld, nog steeds het beoogde doel dienen. Je hebt dan de taak om binnen je organisatie verbindingen te leggen en te zorgen voor een gedeelde beeldvorming. “Wanneer ik aan de keukentafel zit, wil ik met een goed onderbouwd verhaal komen. Als ik het mijzelf niet kan uitleggen, hoe creëer ik dan draagvlak bij bewoners?”
Dat Samirah haar rol als omgevingsmanager goed kon vervullen heeft niet alleen te maken met haar streven om haar functie zo goed mogelijk uit te voeren, maar ook met de goede samenwerking met Delfland. “De collega’s bij Delfland zijn bereid om te helpen, te luisteren en mee te denken. Hiermee maken wij het verschil.”